
OVER
Renee Goris
Renee is letterverslaafd en daar kwam ze achter toen ze drie was. Toen de koelkast maar niet vol genoeg kon hangen met van die felgekleurde lettermagneten. Ze zocht de letters op in alle hoeken van alle kamers en puzzelde ze tot grote gehelen.
Woorden zijn machtig, daar steekt ze haar hand voor in het vuur maar met woorden alleen zou een wereld weinig kleur hebben. Dat weet haar zwart-witte letterdoos evengoed als zijzelf. Al wat ze maakt, start bij de wereld in al zijn kleuren. Dat waar geen woorden aan vast hangen probeert ze vorm te geven, soms werkt dat met een pen als wapen, een andere keer is dat op een podium, met een camera, een piano of een doos vol stiften.
Niet aan alles valt woorden te geven.
Volgens haar favoriete dichteres Maud Vanhauwaert
is het zelfs in onze sprakeloosheid dat we elkaar het best verstaan.
In 2019 studeerde Renee af aan de
provinciale kunsthumaniora in Hasselt.
Daar ronde ze haar opleiding
woordkunst-drama af met
de groepsvoorstelling MIS(S)POES
en haar solovoorstelling Porseleinen Vacht.
Hoewel ze zot is van de zachte Vlaamse taal
trok ze naar Nederland om
hen daar te verleiden met haar Kempische tongval.
Vanaf 2019 ontwikkelde ze daar haar theatrale talenten
aan de Koningstheateracademie in 's-Hertogenbosch.
In juni 2024 studeerde ze er af met haar eigen solovoorstelling
'als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd'
onder regie van Joke Emmers en Minou Bosua